Visie van Kenneth Meadows
Volgens Kenneth Meadows is de eerste letter van de runenreeks de U-rune (Ur) en de laatste letter de F-rune (Feh). Hij baseert dit, zo zegt hij, op een mondelinge traditie die heden ten dage in Zweden nog zou bestaan. Of dat zo is, weet ik niet. Volgens The Rune School (www.runeschool.org) was er een professor, Sigurd Agrell, die in de dertiger jaren van de vorige eeuw de theorie dat de runenreeks met Ur begon, ook al had gelanceerd. In wetenschappelijke kringen werd er weinig tot geen aandacht aan deze theorie besteed.
Meadows is van mening dat de runen geen lineair systeem zijn en dat de woorden ‘begin’ en ‘einde’ voor de runenreeks je op het verkeerde been zetten, omdat de runen cyclisch zijn en er dus geen sprake kan zijn van een begin en einde. De F-rune kan vergeleken worden met de Aas uit het kaartspel die zowel de laagste als de hoogste waarde kan hebben, al naar gelang het soort spel dat ermee gespeeld wordt. Meadows zegt dat de volgorde die begint met Feh – de rune van weelde en bezittingen – en gevolgd wordt door Ur – de rune die duidt op de oerkracht waaruit alles kan ontstaan – op hem nooit logisch is overgekomen.
Volgens Meadows hebben we dus te maken met een ‘Uthark’ en hij beschrijft de runencyclus als volgt:
We beginnen met Ur, de U-rune, want in het begin van alles was er een oerleegte die in de Germaanse Mythologie ‘Ginnungagap’ werd genoemd. Ginnungagap was de ruimte tussen de twee tegenstellingen Vuur en IJs. Vuur is Yang. IJs is Yin. Ur duidt op de leegte, op de oer-creatieve essentie. De vorm van de U-rune doet denken aan de hoorns van een grazende koe. Dit sluit aan bij de Germaanse scheppingsmythe waarin een koe een belangrijke rol vervulde.
Thurs, de Th-Rune, betekent reus. Na de oerkoe ontstond Ymir, een reus, en Thurs heeft te maken met de primitieve kracht waaruit Ymir gevormd is. In de mythen is Ymir de vader en moeder van de goden.
Ass, de A-rune, is de kracht van creativiteit. De drie goden Odin, Vili en Ve nemen Ymir te pakken en uit zijn lichaam wordt de fysieke wereld geschapen. Ass (Asen) betekent god in het Proto-Germaans en in het Angelsaksisch betekent het mond. Deze rune vertegenwoordigt derhalve de kracht van het scheppende‘woord’.
Reid (Raido), de r-rune, is de runen van kracht en beweging en duidt op het ordeningsprincipe van de vier richting en de vier elementen. Meadows vindt het veel betekenend dat het in zijn systeem de vierde rune is, want vier is het getal van de aarde en vaste vormen. Reid heeft te maken met kosmische wetten en zorgt ervoor dat de wereld niet terugvalt in de oorspronkelijke chaos.
De volgende rune is Ken, de K-Rune, die geassocieerd wordt met spiritueel, creatief vuur dat helder is als de vlam van een toorts, waarmee hij soms wordt geassocieerd. Deze rune duidt op het licht van de geest dat het pad helder maakt. Het is de kracht van het licht dat ontspringt vanuit een innerlijke vuur waardoor we doelgericht gaan handelen.
Gifu, de G-rune, is de zesde rune en duidt op de 6 richtingen en het centrum van het universum. Het is de kracht van harmonie en balans. Het duidt op een eerlijke uitwisseling van energieën die perfect in balans zijn. Deze rune duidt op het goddelijke geschenk van het leven, het geven en ontvangen van de levensenergie.
Wynja, de W-rune, is de kracht van vreugde die voortkomt uit de uitwisseling van energieën. Het is de zevende rune en duidt op perfectie.
Hagal, de H-rune, duidt op een regenboog, de brug tussen de werelden. Nu komen we dichter bij onze materiele wereld want deze Rune is de voltooiing van het eerste octaaf. Het is de r van het oerkristal die alle kleuren van het spectrum in zich draagt. Je kunt het vergelijken met de DNA-code in een enkele cel.
Deze rune wordt ook wel afgebeeld als een sneeuwvlok en duidt daarmee op de 8 richtingen: voor, achter, links, rechts, boven, onder, centrum en binnen. Het is dus met recht de achtstee rune.
Naud, de N-rune is de negende rune en is verbonden met de intelligente krachten die het web van het universum weven en de draden spinnen van ieders leven. Deze invloeden werden voorgesteld in de mythen als drie schikgodinnen, de Nornen. Zij heten: Urd (Verleden, Verdandi (Heden) en Skuld (Toekomst).
Naud ziet eruit als twee stokjes die tegen elkaar worden gewreven om vuur te maken. Het verwijst naar de kracht van frictie, de noodzaak van weerstand bij het scheppingsproces.
De tiende rune is Iss, de I-rune, en duidt op de kracht die snel bewegende energiedeeltjes afremt waardoor gassen en vloeistoffen overgaan in vaste materie. Kwaliteiten van deze afremmende kracht zijn helderheid en soliditeit en daarom wordt die kracht vergeleken met ijs.
Deze eerste 10 runen verwijzen naar het eerste stadium in het scheppingsproces en de krachten die de innerlijke spirituele structuur van het universum weergeven. De volgende 10 runen zijn verbonden met de fysieke, gemanifesteerde wereld.
Met Jara, de Y-rune, betreden we de wereld van onze alledaagse realiteit. Het woord Jara betekent jaar. En dit is een rune van cyclische kracht, van geboorte en groei. Het idee van de seizoenen wordt weergegeven door het runesymbool zelf dat twee halve jaren laat zien, zomer en winter. Het is de runen van tastbare resultaten, van de oogst.
De drie runen die hierop volgen hebben te maken met het mineralen-, planten- en dierenrijk.
Pertra, de P-rune, is de transformatie kracht van mineralen. Denk hierbij aan ijzer dat getransformeerd kan worden tot duizenden dingen en toch ijzer blijft. Het is de verborgen kracht die soliditeit en stabiliteit geeft aan tastbare vormen.
Eoh, de EI-rune, verwijst naar de kracht waardoor wilde planten kunnen groeien. Daarom zijn kwaliteiten van deze rune geduld en doorzettingsvermogen.
Algiz, de Z-rune, duidt op het overlevingsinstinct van in het wild levende dieren.
Sol, de S-rune, is verbonden met de kracht van de Zon en in het verlengde daarvan met levensenergie.
Tyr, de T-rune, duidt op mannelijke kracht die tot uitdrukking komt in dapperheid, doelgericht handelen, krachtigheid en macht. Tyr lijkt op een speer, symbool voor vastberadenheid en de wil om te slagen.
Bjarka, de B-rune, duidt op vrouwelijke kracht die tot uitdrukking komt in koesteren, voeden en bescherming. Het is de bemoederende kracht van de aarde. Deze rune ziet er uit als de borsten van een vrouw, symbool voor liefde, schoonheid en voeding.
Eh, de EH-rune, moet gelezen worden als de communicatie of het samengevoegd worden van het mannelijke en het vrouwelijke. Dit duidt op de kracht van extase en het bereiken van andere staten van bewustzijn. Daarom wordt deze rune soms geassocieerd met een paard omdat in de Noordse mythologie Odin naar andere werelden werd gebracht door zijn paard Sleipner.
Madr, de M-rune, duidt op de hechtende kwaliteit van delen met elkaar waardoor integratie en harmonie ontstaat. Dit is dezelfde kracht die de linker- en rechterhersenhelften samenbrengt zodat het intellect en de intuïtie zich samen in harmonie kunnen ontwikkelen.
Lagu, de L-rune, vertegenwoordigt de kracht van vloeibaarheid. Het is de kracht die de getijden, en allerlei soorten energiestromen in beweging zet. Het is de vloeibaarheid die eigen is aan het ons levenschenkende water. De L-rune markeert het einde van een cyclus in de runenvolgorde.
Ing, de Ing-rune, wordt beschouwd als de vruchtbaarheids-rune. Maar het gaat hier om een impuls die zich heeft bewogen van het fysieke naar het kosmische. Het is een ontvankelijke kracht, een kracht om iets nieuws te creëren.
Odal, de O-rune, is de kracht die ons heeft gemaakt tot de individuen die we zijn. Hierin ligt besloten wat we van onze voorouders hebben meegekregen en wat we uit vorige levens hebben meegenomen. Deze rune wordt soms geassocieerd met erfenissen en de zekerheden die tradities ons bieden.
Dagaz, de D-rune, lijkt op een vlinder en symboliseert een transformerende kracht om verder te groeien, grenzen te verleggen en meer ervaringen op te doen. Deze rune bevat de transformerende kracht van verlichting die een nieuwe dageraad van spirituele realisatie tot bestaan brengt.
Met Feh, de F-rune, bereiken we de vervulling van de schepping. Het is de kracht om te vervullen wat we in dit leven wilden bereiken. Het is een afsluiting, maar wanneer we daar aankomen, merken we dat het niet een einde is, maar een nieuw begin, want de F-rune wordt gevolgd door de U-rune. Beiden hebben ze de koe als hun symbool.
Ik heb de Runennamen aangehouden die Meadows zelf gebruikt. Hij zegt dat dit de Scandinavische namen zijn. Dit is mogelijk want het Scandinavisch heeft zoals veel talen een hele ontwikkeling doorgemaakt. Ik vind de visie van Meadows interessant en geeft zeker aanknopingspunten om de runen beter te leren kennen. Vandaar dat ik deze visie heb toegevoegd aan deze cursus.
Bron: Kenneth Meadows, Rune Power, the Secret Knowledge of The Wise Ones, Element Books Limited, 1996